uahk

aileniz sizin için etrafınızdakilere ne dese mutlu olursunuz? bu sorunun muhattabıydım bugün. bilmiyorum diye düşündüm ne mutlu eder insanı. başkalarının sizin hakkınızda ne dediği önemli değildir düsturunu bi kenara bırakmak gerekiyor aile söz konusu olunca galiba. Allah'ım ne iyi etmişim de doğrumuşum desin annem:) babam gurur duyuyorum desin kızımla hayırlı evlat güzel insan desin. ablam da kardeşim en kıymetlimdir desin her zamanki gibi. yeter canım daha ne isteyim 3 günlük dünyadan. o güzel nazik ince sesli hanımefendiye (bayan demeyin dedi, demiyorum) sesleniyorum burdan:) evet haklısınız efendim, insan saygı gören danışılan olmak ister, roma hukukundaki aile reisliği kurumu gibi aile reisi olası gelir böyle bir karizması olsun vs. ister evet 100 puanı hakettiniz efendim sizi binanın kapısından uğurluyorum olması gerektiğini söylediğiniz gibi. bir de nasılsınız diye sorarsanız sağolun efendim diyeceğim ama siz nasılsınız diye sormayacağım söz veriyorum.
avrupa birliği de vardı bugün eğitimde evet erasmus en cok basarı gören AB projesiymiş. ben de gitsem diyorum. elzem oldu bi yurtdışı yapıp gelmek. itiraf etmeliyim bu biraz sinirime dokunuyor. evet kültürlerarası iletişim çok önemlidir gidelim gezelim görelim bilgi aksın, pazarlarımız büyüsün en birinci biz olalım ama sırf CV'me atraksiyon katsın işe alınayım Aman Yarabbi için de gitmek ne bileyim ikilemdeyim hala. nihayete kavuşmadı bu konuda hislerim. kavuşursa da çıkışta görüşelim bu konuyu gidenlerle. Bu arada AB hibelerini nüfusa vurursak kişi başına hibe 1 eurocukmuş. diğer AB adayı ülkelerde 10 katına çıkıyormuş bize göre. Ya daha çok para hibe edilsin ya da Sayın Başbakanımız 3 çocuk yapın söylemlerine bir son versin. Hemen de son verir şimdi :) ya da hemen de daha çok hibe ederler:)
Genç Kariyer Günleri'nin 3. haftası da böylece geçti. zamanın acelesi var bu ara nereye yetişecekse artık bir dünya insan koştursun dursun peşinden umrunda değil. bencil işte. hayat güzel devam eder gider. vizelere 2 hafta kala henüz ders çalışmaya başlamamanın endişesiyle bunu söyleyebiliyorsam içimde polyannaların hüküm sürdüğü bir millet uyanıyor olmalı. Acilen müdahale eder şimdi diğer devletler Korku, Panik, Umutsuzluk Cumhuriyetleri. ancak artık geç olduğunu söyleyen pankartlar da görüyorum sokaklarımda. Demokrasi de var belli ki . dış müdahalelere kapalı tam bağımsız demokratik bir İyimserlik Cumhuriyeti. wooww hep böyle bir toplum istemiştik içimin yurttaşlarına sevgiler selamlar. alkışlar(asil, güzel, gururlu) ? ve perde kapanır..


not: umuma açık hisler köşesi olsun bu. evet. ben buldum:) (uahk)
not2: ben burdayım sevgili okuyucum sen nerdesin acaba? (çok kıymetli üstadı sevgiyle saygıyla anmış olalım.)

belki..

"bugün dünki gibi hatta bi önceki günki gibi trafik tıkalı hava sıcak. yine fazlasıyla sıradan bi yaşama ilişmeye çalışıyorum. Allah bilir yorgunumdur da işten güçten, işsizlikten güçsüzlükten. ilginç ama masallar yok artık.. hayallere tutunup uçamıorum da. elimden kaçıor sessizce süzülüyorlar ,havada izliyorum , gözden kayboluyorlar. kayboldukları an acıyor ve unutuyorum. zor.. erken uyanmak zor ..insanlara tahammül zor.. kalabalıkta yürümek zor.. istemeden gülmek konusmak zor.. hepsi zor da bi hayat kolay . zaman kolay geçmek bilmezken ikisi de bitişini görmek kolay. kısaca tükeniyorum tükeniyoruz , tükettiğim tüketttiğimiz gibi.kutuplarda güneşin doğuşunu seyretmek gibi olsa mutluluğu hissetmek ya da boşversek coğrafyayı da çiçek toplamaktan bahsetsek ya da herhangi bişeyden istediğimiz. o da mı zor acaba? konuşmak istediğim anlaşılmak istediğim bir konu var mı? evet var tebi. yok mu? olmaz mı hiçbir şey deilse de insan kendisi olmak ister ya beyhude bi çabayla o yüzden anlatsa insan..

belki?.

..birgünbelkilertükenirbelki.. "





karamsarım. evet böyle olmalıyım ki her harfinden hüzün akan bu yazıyı ağır ağır damlattım kağıda geçen sene bugünlerde.



karamsar mıyım? umudum var harekete de geçtim hayata dair. ama belkiler hala benimle. belki yapamaz mıyım ,belki korkar mıyım, belki koca bir hayal kırıklığı mı olurum diye. diye diye kurutuyorum kuruntularla içimi. öyle mi? belki..



karamsar değilim.. evet böyle olmalıyım ki her harfinden umut akıyor bugün hayatımın. belkilere galip geliyor içimde bir şeyler. ne olduğunu bilmiyorum ama bu aralar aldığım fazla motivasyonun yan etkileri olsa gerek. ("yüksek yerlerde" saklanıyormuş anladım büyüyünce.) yüksek yerlerde saklanasım var büyüyen ıfaklıklara yan etki olayım da istiyorum. yakında obua çalarak koşmak da isteyeceğim ondan korkuyorum. ama neden olmasın:) olur

"belki"